باغ نارنجستان قوام کجاست؟
 در شهر شیراز و در محله ی بالاکفت این شهر در نزدیکی خیابان لطفعلی خان زند قرار گرفته است و یکی از مقصدهای گردشگری تاریخی در شیراز محسوب می شود. این بنا متعلق به دوران قاجار است؟

هرعکسی یک داستانی دارامروز من درتاریخ1397/02/18/سه شنبه بازدیدکردم عکس وفیلم گرفتم مشاهدمیکنید

توریست های بامن همرا ه بودندومن باتوریست های خارجی ازجاذبه

 

باغ نارنجستان قوام در شیراز

عکسبرداری کردیم یک روزبیادماندنی

وبازدیدکنندگرامی مادوست داریم نظرشمارابدانیم

لینگ مارابه دوستان معرفی کنیدتادوستان شماهم ازتصویرلذت ببرند درود؟

 سقف اتاق مشاهدمیکنید

سقف اتاق است؟

اتاق آینه کاری سبک قدیم ازبالا شمابازدیدمیکنیدامابایدبه شیرازسفرکنی

هم جالب است وبازدیدازنزدیک

الزامی است؟

امیدبارم ازوب سایت من رازی بودباشید؟

سقف بالا

یک اتاق مشاهدمیکنیدبالا است؟

عکاس خانه سنتی بالباس های قاجاری ؟

بهارنارنج

عکاس خانه سنتی بالباس قاجاری مشاهدمیکنیددر

باغ نارنجستان قوام در شیراز

موزه  باغ نارنجستان قوام در شیراز مشاهدمیکنید

باغ نارنجستان قوام کجاست؟

باغ نارنجستان قوام در شهر شیراز و در محله ی بالاکفت این شهر در نزدیکی خیابان لطفعلی خان زند قرار گرفته است و یکی از مقصدهای گردشگری تاریخی در شیراز محسوب می شود. این بنا متعلق به دوران قاجار و متعلق به یکی از خاندان های بزرگ آن زمان به نام خاندان قوام الملک بوده است و در واقع محلی برای برگزاری نشست های بزرگان قاجار، دیوانخانه و محل مراجعات

مردم بوده است.

این باغ دیدنی های بسیار دارد و معماری منحصر بفرد آن، موردی است که در همان نگاه اول جلب توجه می کند، معماری چشمگیر و تلفیقی از المان های آینه کاری، کاشی کاری، گچبری های مزین و کنده کاری شده که از آن دوران تا به امروز، یکی از شاهکارها محسوب می شده و می شود.

نقشه ایران درتاریخ قاجاری

امید باریم از تماشا تصویری لذت برده باشید


من حامدکیوانی هستم جاذبه تاریخ وگردشگری استان فارس

معرفی میکنم

تا یک روز دیگه شمارا به خدا میسپارم

هرعکسي يک داستاني دار امروز من درحافظيه  بودم
مرحله به داستان مي پردازيم ديروز بعد از ظهر من حافظيه شيرازبودم  عکسهاي گرفته شده مشاهد ميکنيددرتاريخ 1397/02/13/ ارديبهشت  در تصوير مشاهده ميکنيد که جشن است بله درست شب شعرشيراز است

شيرازشهر شاعرهاي بزرگ است يکي ازمعروفي شهرشيرازاز لطف بزرگي سعدي وحافظيه است
شاعرهاي بزرگي چون سعدي وحافظ درهيچ کجاي دنياپيدانمي کنيد؟

آدرس : شيراز، حد فاصل چهارراه حافظيه و چهارراه ادبيات

حافظيه يا آرامگاه حافظ نام مجموعه‌اي آرامگاهي در شمال شهر شيراز و در جنوب دروازه? قرآن است که آرامگاه حافظ شيرازي را در خود جاي داده است. مساحت حافظيه ? هکتار بوده و از ? صحن شمالي و جنوبي تشکيل يافته‌است و اين صحن‌ها توسط تالاري از يک‌ديگر جدا شده‌اند. اين مجموعه ? در ورودي-خروجي دارد که در اصلي در سمت جنوب آن، دو در در سمت غرب و يک در در سمت شمال‌شرق مجموعه قرار گرفته‌است.[?]
تالار حافظيه که از آثار دوره? زنديان است، ?? متر طول و ? متر عرض دارد و از ?? ستون سنگي، هر کدام به ارتفاع ? متر تشکيل شده‌است. اين تالار پيش‌تر شامل ? ستون و ? اتاق بوده‌است که بعدها اتاق‌ها از محدوده? آن حذف شده‌اند. در سمت شرق و غرب تالار ? اتاق -يکي متعلق به سازمان ميراث فرهنگي و ديگري مربوط به دفتر آرامگاه وجود دارد. شيوه? معماري اين تالار متأثر از معماري دوره‌هاي هخامنشيان و زنديان است.[?]



 
کريم‌خان زند (???? ه. ش) بر مقبره حافظ، بارگاهي به سبک بناهاي خود ساخت (تصوير) و بر تربتش سنگي مرمرين نهاد که سنگ امروز نيز باقي است و دو غزل از حافظ به شيوه نستعليق توسط حاجي آقاسي بيک افشار آذربايجاني نگاشته شده‌است که مطلع آن دو غزل چنين است:[?]


طاير قدسم و از دام جهان برخيزم


مژده وصل تو کو، کز سر جان برخيزم


پيوسته در حمايت لطف اله باش

و
اي دل غلام شاه جهان باش و شاه باش

صنايع دستي شيرازمعروف است

حافظ خاتم کاري شده
به قيمت
20 ميليون تومان
درحافظيه شيراز

 امیدواریم از بازدید تصویرها لذت برده باشید

با ماهمراه باشید

رازهای درآثارتاریخ پنهان شده

تایک روزدیگه شمارابه خدامیسپارم

چهارتاویدیو ازبخشهای بازدید ازسعدی شیرازی

4 Tourism Videos Saadi Shiraz

نمای بالای آرمگاه سعدی شیرازی

سرزمینمان، ایران، از دیرباز مهد علم و فرهنگ و ادب بوده و در همه ی اعصار، اندیشمندان، شعرا، علما و عرفای مشهوری را به خود دیده است. این بزرگان در طول زندگی خود، آثاری بی نظیر را خلق کرده و یادگاری هایی ارزشمند از خود به جای گذاشته اند؛ یادگاری هایی که پس از گذشت چندین سال، هنوز هم در سراسر دنیا از ارزش خاصی برخوردارند و منبعی معتبر برای بسیاری از مطالعات تاریخی، فرهنگی و ادبی به شمار می روند. 

سعدی، نامی آشنا برای همه ی ساکنان این سرزمین کهن است؛ شاعری که آوازه ای جهانی دارد و اشعارش در جای جای دنیا شنیده می شود. این مرد بزرگ ایران زمین، تاثیر بسزایی بر زبان فارسی داشته و بسیاری از ضرب المثل های امروزی این زبان، از نوشته های او اقتباس شده اند. این شاعر در زمان حیاتش به شهرت قابل توجهی رسید و نامش به واسطه ی سفرهایی که به اقصی نقاط جهان داشت، بر سر زبان ها افتاد. حالا پس از گذشت بیش از هزار سال از درگذشت او، عاشقانش برای همنشینی با وی و تفکراتش بر سر مزار این شاعر، حاضر می شوند تا یادش را گرامی بدارند و از فضای خاص آن استفاده نمایند.

برای بازدید از مقبره ی این شاعر بزرگ باید راه شیراز را در پیش بگیریم که یکی از دیدنی ترین شهرهای این دیار است و زیبایی هایش هر کسی را حیرت زده می کند. شما هم کوله بارتان را ببندید و با ما راه این شهر را در پیش بگیرید تا به بازدید از آرامگاه سعدی برویم که امروزه با نام سعدیه شناخته می شود.

ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی

بیت شعری است از سعدی که روی در ورودی آرامگاه او نوشته شده‌است. هوای عصر است و باد خنکی از طرف کوه فهندژ می‌وزد و بوستان سعدی در دستم است و وارد باغ می‌شوم. کتاب را ورق می‌زنم و به روزگاری فکر می‌کنم که سعدی دامنۀ این کوه نشسته شعر گفته‌است، عاشق شده‌است و در این خانقاه که امروزه آرامگاهش شده، روزگار می‌گذرانده‌است. خانقاهی که در قرن هفتم هجری توسط خواجه شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی، وزیر معروف آباقاخان، به مقبره‌ای تبدیل شد و به مرور بنا رو به ویرانی رفت، به طوری که در قرن دهم اثری از آن باقی نماند. روزگار چرخید تا اینکه کریم‌خان زند، عمارتی باشکوه بر فراز قبر شیخ شیرازی بنا نهاد.

عصرهای شلوغ شیراز از ترافیک پارامونت و عفیف‌آباد و پاساژهای پر هیاهویش می‌توان به سعدیه پناه برد. در فضایی آرام به‌دور از همۀ صداها و روزمرگی‌ها، می‌شود اندکی سعدی خواند، فالودۀ شیرازی خورد و به ماهی‌های حوض سعدی غذا داد.

پله‌های حوض ماهی را پایین می‌روم. در عمق ده‌متری قناتی وجود دارد که آب زلالی روان است و ماهی‌هایی که سرمست از این فضا در آب می‌چرخند. آن طور که "ابن بطوطه" نوشته‌است، در سال‌های ۷۲۵ و ۷۴۸ سعدی این حوض هشت‌ضلعی را ساخت و بعدها برای تجدید و بازسازی بنا این حوض کاملأ از بین رفته‌است.

در سال‌های قبل از بازسازی بنا هر سال صدها نفر در چهلمین روز سال در محوطۀ جلو آرامگاه سعدی جمع می‌شدند و آش نذری می‌پختند که در فارس "دیگ‌جوش" می‌نامند و از بامداد تا شب شادی می‌کردند و بر این باور بودند که یک ماهی قرمز که یک حلقه طلایی در بینی دارد، در آب بالا می‌پرد و می‌رود. ماهی‌های این آب، مقدسند و هیچ کس حق صید آنها را ندارد.

لب حوض می‌نشینم و به کاشیکاری‌های حوض ماهی خیره می‌شوم. کاشی‌کاری‌های داخل حوض ماهی که به سبک سلجوقی است و توسط استاد کاشی‌کار "تیرانداز" طراحی شده. رقص ماهی‌ها ناخودآگاه مرا به یاد شعر سعدی و روزگار پرماجرایش که به قول خودش همچون موی زنگی شده بود، می‌اندازد:
ز آب خُرد، ماهی خُرد خیزد / نهنگ آن به که با دریا ستیزد...

کف حوض سکه‌ها می‌درخشند. هر کدام نشانۀ آروزیی بوده که سرازیر این آب زلال شده‌است. مردم شیراز و اطراف، باورهایی خاص نسبت به حوض ماهی دارند و عده‌ای بر آنند که صاحب این آب، امام حسن، امام سوم شیعیان است. گروهی دیگر معتقدند، اگر دختر یا پسری دست و روی خود را با این آب بشوید، بخت او باز می‌شود و به خانۀ بخت می‌رود.

قاسم، پیرمردی که به قول خودش تمام موهایش را  در آرامگاه سعدی سفید کرده‌است، می‌گوید: "قدیم‌ها که هنوز آرامگاه جدید را نساخته بودند، هر سال روز چهارشنبه‌سوری مردم می‌آمدند اینجا، آب‌تنی می‌کردند و با جامی که به جام "چهل‌کلید" مشهور بود، روی سر خود آب می‌ریختند و اعتقاد داشتند که شفابخش است. الآن هم که آب‌تنی توی آب اینجا ممنوع شده، مردم بیرون از آرامگاه خودشان را به آب می‌زنند. برنامه‌شان هم این‌ طور است  که روز  چهارشنبه‌سوری زن‌ها و دخترها از ظهر تا نیمه‌شب شنا می‌کنند و از ساعت ۱۲ شب تا هشت بامداد نوبت پسرها و مردان است".

قاسم انگار دیگر توان ایستادن ندارد. روی نیمکت کناری می‌نشیند و ادامه می‌دهد: "داستان در مورد این حوض و این آب زیاد است. مثلأ در گذشته‌ فکر می‌کردند که این آب سحر و جادو را باطل می‌کند. و کشاورزهایی بوده‌اند که می‌آمدند یک پیاله آب از این حوض در جوی آبی که با آن مزرعه‌شان را آبیاری می‌کرده‌است، می‌ریختند تا دیگر محصولشان را آفت نزند. یا مثلأ مردم می‌آمدند، لباس‌هایشان را توی آب می‌شستند. فکر می‌کردند که اگر لباسشان در این آب شسته شود، دیگر بیمار نمی‌شوند."

قاسم به زمین خیره می‌شود، پوزخندی می‌زند و سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید: "معجزۀ سعدی بوستانش است. شفای سعدی و بیرون آوردن از جهل، گلستانش است"

حامد کیوانی هستم جاذبه های شیرازمعرفی میکنم

زندگی نامه شوریده شیرازی

محمد تقی ملقب به فصیح الملک ، فرزند عباس به سال 1236 - 1274 هجری -در شیراز دیده به جهان گشود . وی در هفت سالگی بر اثر بیماری آبله بینایی خود را از دست داد . از دوران کودکی قریحه شاعری و هوش و حافظه عجیبی داشته است

علوم را از راه گوش کردن فرا میگرفت و شب و روز برای تکمیل معلومات ومحفوظات خود میکوشید .

فرصت الدوله شیرازی که با وی معاصر و معاشر بوده در آثار عجم می نویسد :

جناب شوریده نام نامیش حاجی محمد تقی ، لقب گرامیش مجد الشعراء مولدش شیراز است . با وجودی که دست قضا  سر انگشت بر چشم جهان بینش گذاشته و سر پنجه قدر مردمک دیده اش را از حیله بینائی عاری داشته واز بدایت شباب تا کنون همواره به کسب فضایل و تحصیل معارف و تکمیل اخلاق همت گذاشته با اکابر معاشرت و مصاحبت گزیده تا جامع کمالات صوریه و معنوی گردیده در گفتن هر گونه از اشعار قادر است

وی چون از نابینائی خود سخت افسرده و شوریده حال بود تخلصش را نیز شوریده انتاخب کرد

شوریده در سال 1270 - 1309 هجری - به دربار ناصر الدین شاه قاجار راه یافت و از طرف آن شهریار ادب پرور و شاعر دوست نخست به لقب مجد الشعرائی و سپس به لقب فصیح الملکی ملقب گردید

شوریده در انواع شعر طبع آزمائی کرده و نزدیک به 15هزار بیت شعر سروده که شامل قصیده ، قطعه ، رباعی و ماده تاریخ است .

شوریده در سال 1305 - 1345 هجری - در شیراز در گذشت و در مقبره خود که قبلا در جوار مزار سعدی تهیه دهی بود به خاک سپرده شد

هرچه کنی بکن مکن ترک من ای نگار من                  هرچه بری ببر مبر سنگدلی به کار من

هرچه هلی بهل ، مهل پرده به روی چون قمر               هرچه دری بدر ، مدر پرده اعتبار من

هرچه کشی بکش ، مکش باده به بزم مدعی                هر چه خوری بخور ، مخور خون من ای نگار من

هرچه دهی بده ، مده زلف به باد ای صنم                    هرچه نهی بنه ، منه دام به رهگذار من

هرچه کشی بکش ، مکش صید حر که نیست خوش        هرچه شوی بشو ، مشو تشنه به خون زار من

هرچه بری ببر مبر رشته زلف مرا                            هرچه کنی بکن ، مکن خانه اعتبار من

هرچه روی برو ، مرو راه خلاف دوستی                   

آرمگاه شوریده شیرازی

مسافران وبازدیدکنندگان رامشاهدمیکنید

جاذبه های دیدنی شیراز

من حامدکیوانی هستم درشهرشیرازدرشهرشیرازمتولدشدم  وبه پدیده عکاسی آشنای زیادی دارم و یکی از علاقه من به عکاسی بسیارزیاداست

پیشنهادمن به شماازکودکان خودتان بیشتردرجاذبه های تاریخی عکس بگیرین

و ما را هم بی نظیر نذارین؟

من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری

که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم

که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

شعرهای زیبای سعدی

علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد

دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست

به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز

وگرنه سیل چو بگرفت،سد نشایدبست

کهن شود همه کس را به روزگار ارادت

مگر مرا که همان عشق اولست و زیادت

گرم جواز نباشد به پیشگاه قبولت

کجا روم که نمیرم بر آستان عبادت

مرا به روز قیامت مگر حساب نباشد

که هجر و وصل تو دیدم چه جای موت و اعادت

شنیدمت که نظر می‌کنی به حال ضعیفان

تبم گرفت و دلم خوش به انتظار عیادت

“اشعار سعدی“

شعرهای سعدی

چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت

که یک دم از تو نظر بر نمی‌توان انداخت

بلای غمزه نامهربان خون خوارت

چه خون که در دل یاران مهربان انداخت

شعرهای سعدی

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید

که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب

اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

و گر بریزد کتان چه غم خورد مهتاب

دعات گفتم و دشنام اگر دهی سهل است

که با شکردهنان خوش بود سؤال و جواب

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن

کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

آگهی های کسب کار کلیک کن

خانه زینت الملک قوامی در شیراز

انتهای خیابان لطفعلی خان زند شیراز

 است. خانه ای

که به دست علی محمدخان قوام الملک در سال 1290 ساخته شد.

زینت الملک قوامی

سربازقاجار

تاریخ عکاسی 1396/12/27
ساعت8 صبح اسفندماه

مکانهای تاریخ شیرازاستان فارس

معرفی میکنیم

شما هم لطف کنید وبسایت مارلینگ کنیدباتشکر نویسنده حامد

پیشاپیش عیدتان مبارک